Procesy związane z funkcjonowaniem zmysłów i ich integracją w układzie nerwowym odgrywają ważną rolę w powszechnym odbiorze bodźców oraz odpowiedzi organizmu na otoczenie. Nieprawidłowości w przetwarzaniu informacji sensorycznych mogą prowadzić do różnorodnych trudności, które bywają zauważalne w zachowaniu, motoryce czy emocjach. Terapia integracji sensorycznej stanowi podejście terapeutyczne skoncentrowane na wspieraniu układu nerwowego w lepszym organizowaniu i interpretowaniu bodźców pochodzących z różnorakich źródeł.

W jej trakcie używa się różnorodne techniki mające na celu poprawę zdolności adaptacyjnych organizmu w zakresie odbioru i reakcji na sygnały zmysłowe.

W praktyce terapia ta bywa wykorzystywana w pracy z osobami, u których zauważalne są kłopoty z równowagą, koordynacją ruchową, nadwrażliwością na dźwięki czy dotyk, oraz trudności w koncentracji i regulacji wrażeń. W kontekście rozwoju dzieci, które wykazują opóźnienia w zakresie motoryki wielkiej albo małej, czy zachowań nieszablonowych w kontakcie sensorycznym, terapia integracji sensorycznej może stanowić element wsparcia mający na celu lepsze dostosowanie do założeń środowiska. Metody wykorzystywane w trakcie zajęć obejmują ćwiczenia angażujące różne systemy zmysłowe tj. dotyk, propriocepcja, przedsionkowy a także słuchowy, co umożliwia na stymulowanie i harmonizowanie pracy układu nerwowego.

Zagadnienie integracji sensorycznej jest przedmiotem badań i obserwacji zarówno w obszarze psychologii rozwojowej, jak i terapii zajęciowej czy rehabilitacji neurologicznej. Funkcjonowanie zmysłów i ich wzajemne powiązania wpływają na sposób przyswajania wiedzy, radzenia sobie ze stresem oraz interakcji społecznych. Zaburzenia integracji sensorycznej mogą przejawiać się na różnorodne sposoby, dlatego diagnoza i wyselekcjonowanie odpowiednich form wsparcia wymaga indywidualnego podejścia i specjalistycznej wiedzy. W niektórych przypadkach obserwuje się też powiązania między trudnościami sensorycznymi a innymi zaburzeniami rozwojowymi, co podkreśla złożoność tego obszaru.

Terapia integracji sensorycznej opiera się na zasadzie, że poprzez stosownie dobrane ćwiczenia i bodźce można wpłynąć na poprawę przetwarzania sensorycznego a także adaptacyjne reakcje organizmu. Przebieg terapii dostosowuje się do potrzeb i możliwości osoby korzystającej z tego rodzaju wsparcia, dbając o indywidualne różnice w zakresie wrażliwości na bodźce a także stopnia zaawansowania trudności. Ten rodzaj terapii jest wykorzystywany w różnych grupach wiekowych, choćby najczęściej spotyka się ją w pracy z dziećmi mającymi specyficzne wyzwania rozwojowe.

Warto sprawdzić informacje: terapia integracji sensorycznej Łódź.

Informacje na stronie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie zastąpią porady lekarza.

[Publikacja sponsorowana]