Tlenoterapia to metoda leczenia polegająca na dostarczaniu pacjentowi zwiększonej ilości tlenu w celu wspomagania procesu leczenia różnych schorzeń. Jest stosowana w leczeniu zarówno ostrych, jak i przewlekłych stanów, takich jak choroby płuc, zatrucia tlenkiem węgla, trudno gojące się rany czy infekcje bakteryjne oporne na antybiotyki. W trakcie sesji tlenoterapii pacjent oddycha czystym tlenem przez maskę albo kaniulę nosową, co zwiększa stężenie tlenu we krwi i koryguje dostarczanie tlenu do tkanek.

Ta metoda terapii może być stosowana zarówno w ustaleniach szpitalnych, jak i domowych, w zależności od potrzeb i stanu pacjenta.

Komora hiperbaryczna to specjalne urządzenie, które pozwala przeprowadzanie tlenoterapii w warunkach podwyższonego ciśnienia atmosferycznego. W komorze hiperbarycznej pacjent oddycha czystym tlenem przy ciśnieniu wyższym niż atmosferyczne, co zwiększa ilość tlenu rozpuszczonego w osoczu krwi. Dzięki temu tlen dociera do wycinków, które normalnie są niełatwo dostępne, co wspomaga leczenie i regenerację tkanek. Komory hiperbaryczne są wykorzystywane m.in. w leczeniu choroby dekompresyjnej u nurków, oparzeń, przewlekłych ran, oraz w terapii wspomagającej przy pewnych typach zakażeń i stanów zapalnych.

Wskazania do stosowania tlenoterapii i sesji w komorze hiperbarycznej są różnorodne i obejmują zarówno stany nagłe, jak i przewlekłe. W gronie nich znajdują się między innymi poważne infekcje, zatrucia, urazy spowodowane przez promieniowanie, a także niektóre przypadki urazów mózgu i udarów. Przeznaczenie tlenoterapii może przynieść korzyści w poprawie jakości życia pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) a także innymi przewlekłymi schorzeniami płucnymi. Co więcej, sesje w komorze hiperbarycznej mogą wspomagać procesy gojenia się ran, zwłaszcza u pacjentów z cukrzycą, którzy na prawdę bardzo często mają kłopoty z trudnogojącymi się ranami na kończynach dolnych.

Przed przystąpieniem do tlenoterapii albo sesji w komorze hiperbarycznej istotne jest przeprowadzenie odpowiednich badań i konsultacji medycznych. Lekarz ocenia stan pacjenta, wskazania do terapii oraz możliwe przeciwwskazania. Do przeciwwskazań mogą należeć ewidentne schorzenia układu oddechowego, choroby serca, niewydolność oddechowa, a także niektóre typy nowotworów. W trakcie terapii monitorowane są parametry życiowe pacjenta, aby zapewnić jego bezpieczeństwo i skuteczność leczenia. W niektórych przypadkach mogą wystąpić skutki uboczne, tj. ból ucha, zatok, oraz zmiany ciśnienia w płucach, dlatego istotne jest, ażeby terapia była przeprowadzana pod nadzorem specjalistów.

Jeśli szukasz więcej informacji to sprawdź tutaj: tlenoterapia łódź

Informacje na stronie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie zastąpią porady lekarza

[Publikacja sponsorowana]